Kampus na Poczekajce
Nazwa „Poczekajka” pochodzi od osady karczemnej, która powstała w XIX wieku wokół słynnej karczmy na terenach Rur Jezuickich. W 1859 roku Ignacy Bukowski założył tam folwark, który zmieniał właścicieli, w tym zasłużonych dla Lublina, takich jak państwo Jakubowscy, Władysław Gałecki oraz Andrzej Strug, syn Władysława Gałeckiego. W 1948 roku KUL zakupił od rodziny Żulińskich resztki majątku Konstantynów, gdzie zaplanowano uprawę warzyw dla uczelnianej stołówki oraz budowę akademików.
Pierwsze studentki zamieszkały na terenie dzisiejszego Kampusu w Dworku Staropolskim w 1948 roku. Drewniany dworek o konstrukcji zrębowej został zbudowany w 1866 roku przez Ignacego Bukowskiego na terenie folwarku Konstantynów. W ostatnich latach przeszedł gruntowny remont, podczas którego wymieniono ¾ elementów drewnianych. Pomimo trudności prace remontowo-budowlane kontynuowano.
W 1951 roku rozpoczęto budowę pierwszego domu akademickiego dla studentek KUL, a w 1952 roku drugiego budynku. Rząd PRL nie popierał tych inicjatyw i aresztował ks. A. Słomkowskiego, a większość terenu Poczekajki została zabrana, pozostawiając jedynie część zabudowaną. Pomimo trudności prace remontowo-budowlane kontynuowano.
W 1988 roku oddano do użytku 6-kondygnacyjny budynek magazynowy dla Biblioteki Uniwersyteckiej oraz Działu Wydawniczo-Poligraficznego. W 1991 roku zakończono budowę Drukarni i Redakcji Wydawnictw, obecnie siedziby nauk matematycznych i architektury krajobrazu. W 1998 roku wybudowano Pawilon Chemii dla nowo wprowadzonych na KUL nauk matematyczno-przyrodniczych.
W 2012 roku na terenie kampusu na Poczekajce otwarto nowoczesny gmach dydaktyczno-naukowy Biotechnologii, a w 2015 roku bliźniaczy budynek Interdyscyplinarnego Centrum Badań Naukowych. Obok hali sportowej w 2017 roku oddano do użytku nowe obiekty do gry w tenisa, czyniąc kampus Poczekajka centrum aktywności sportowej.
